Budowa ciała
Jak sama nazwa wskazuje, głównym składnikiem pokarmowym mrówkojada są mrówki
i termity. W celu pozyskania tego pokarmu, natura wykształciła u mrówkojadów
szereg specyficznych elementów jego organizmu wpływających na budowę organów zewnętrznych.
Najbardziej charakterystyczną częścią ciała, która jest
jednocześnie wizytówką mrówkojada jest jego pysk.
Pysk

Długi i tulejowaty zakończony
jest otworem gębowym i małym czarnym nosem. Pysk mrówkojada jest nieproporcjonalnie
długi do jego ciała i może dochodzić nawet do 45 cm długości, co stanowi ok.
20% długości całego ciała dorosłego osobnika. W stosunku do tak dużej
twarzoczaszki mózg mrówkojadów jest niewielki. Za to może się on pochwalić
sporej wielkości językiem.
Język
Walcowaty twór o długości 60 - 90 cm jest specjalizowanym
narzędziem do chwytania rozbieganych insektów. Jest to niezwykle ważny dla
życia mrówkojada organ. Pokryty w całości lepką śliną wytwarzaną w gruczole
umiejscowionym w szyi i zaopatrzony dodatkowo w mikroskopijne wyrostki cierniowe,
które pomagają później w rozdrobnieniu pokarmu i w realizowaniu szeroko pojętego
procesu trawienia. Jest to niezwykle ważna cecha organizmu, bowiem mrówkojady
nie posiadają w ogóle zębów (stąd całkiem trafnie zoologowie umiejscowili je
w grupie szczerbaczy). Rolę rozdrobnienia, bo trudno w tym przypadku mówić
o rozszarpaniu pokarmu, przejmują silne mięśnie żołądkowe oraz niezwykle
twarde podniebienie.
Jednak w wyniku najnowszych obserwacji, wielu badaczy życia mrówkojadów
coraz śmielej sugeruje, że rozcierają one wstępnie pokarm wykorzystując swoje
mikrowyrostki na języku.
Gabaryty
Długość ciała dorosłego mrówkojada osiąga do 130 cm, a samego ogona,
który uważany jest nieformalnie za jeden z najpiękniejszych w świecie
zwierząt - do 100 cm.
Ciężar ciała szacowany jest na 30 do 45 kg. Tak więc przy
swojej ponad dwumetrowej długości mrówkojad nie jest wcale grubasem.
Ciało mrówkojada niemal w całości porośnięte jest gęstą sierścią o różnej
długości. Krótka sierść na pysku przechodzi w 24-centymetrową grzywę na karku,
która na ogonie może osiągnąć rozmiar nawet 40 cm. Nagie są tylko: koniec
pyska, wargi, powieki i podeszwy łap.
Umaszczenie
Odznacza się charakterystycznym ubarwieniem, które dla różnych osobników
nie jest nigdy identyczne. Główną tonację stanowią zawsze kolory czarnobrązowy
lub popielaty.
Ogon jest zwykle ciemniejszy od pozostałych części ciała.
Wszystkie mrówkojady, bez względu na dominujący składnik barwy całego futra,
posiadają szeroki, zwykle czarny pas sierści biegnący w górę od piersi,
aż do tylnej części tułowia. Jest on otoczony dużo cieńszą obwódką koloru
białego, jasnobrązowego lub jasnoszarego. Ostatnim elementem umaszczenia
mrówkojadów jest czarna obręcz umiejscowiona u podnóża przednich łap.
Z wiekiem mrówkojady ciemnieją.
Jeśli już mowa o łapach.
Łapy
Mrówkojad ma ich 4.
Przednie zaopatrzone są w cztery palce, a tylne mają ich 5.
Wszystkie posiadają pazury, niemniej
w przypadku przednich łap, ich rozmiary są zdecydowanie większe i zróżnicowane
względem siebie. Na przednich łapach widoczne są tylko 3 palce (stąd się
zatem wzięła alternatywna nazwa "mrówkojad trójpalczasty"), wszystkie
zakończone ostrymi pazurami. Jednak trzeci pazur jest o połowę krótszy
od 2 pozostałych. Pazury mają różne przeznaczenie. Priorytetowym zadaniem
jest rozgrzebywanie i niszczenie twardych skorup termitier, drugorzędnym
zadaniem jest obrona przed ewentualnymi napastnikami. Kiedy mrówkojad się
przemieszcza, pazury chowane są pomiędzy opuszkami palców tak, aby się
nie tępiły podczas marszu, czy biegu.
|
Zmysły mrówkojadzie
- Zmysł wzroku jest słabo wykształcony. Z pewnością dzięki małym oczkom
mrówkojad nie należy do wzrokowców.
- Również zmysł słuchu nie należy do najsilniejszych stron mrówkojada.
Posiada on małe, okrągłe, sterczące z długiej głowy uszy. Badacze podzieleni
są tutaj jednak w tej kwestii. Jedni uważają, że słuch mrówkojadów jest
szczątkowy, inni twierdzą, że słyszy on bardzo dobrze.
- Zmysłem mowy mogą pochwalić się wyłącznie młode,
które głośno krzyczą zaraz po urodzeniu. Po kilku miesiącach życia mrówkojady
milkną. Dojrzałe osobniki są nieme.
- Najlepiej wykształcony jest zmysł węchu. To właśnie dzięki niemu mrówkojad
odnajduje podczas swojej tułaczki swoje smakołyki.
|